ارزیابی عمر ماندگاری رب گوجه فرنگی و مدل-سازی تغییرات فیزیکو شیمیایی آن در طول ‏انبار داری ‏

در این تحقیق از سه نوع افزودنی شامل بنزوات سدیم، عصاره غیرکپسوله و عصاره کپسوله برگ زیتون در سه غلظت 0، 500 و ppm1000 استفاده گردید. در بین سه افزودنی استفاده شده، بنزوات بیشترین تاثیر را داشته و در حفظ خصوصیات فیزیکوشیمیایی مورد نظر بهتر عمل کرد. نکته قابل توجه دیگر، این مطلب بودکه عصاره ی ریزپوشانی نشده در ماه های اول نگهداری تاثیر بهتری داشته و به دلیل از بین رفتن آن به مرور زمان در ماه های پایانی نگهداری، اثر نگهدارندگی آن کاهش یافت و به عکس، عصاره ی ریزپوشانی شده در تمام دوره ی نگهداری اثر یکسانی داشته و در کل نسبت به عصاره ی غیر ریزپوشانی شده اثر مطلوب تری داشت.حداکثر عمر ماندگاری رب فله، رسیدن رنگ محصول به مقدار 6/1 در نظر گرفته شد.در دمای 50 درجه سلسیوس بعد از گذشت 21 روز، رنگ محصول به کمترین میزان قابل قبول رسیده و با کاهش دما این مدت زمان افزایش یافت. در طی این مدت زمان، اثر دما بر سایر شاخص ها نیز مورد بررسی قرار گرفت، که در اکثر موارد، اثر دما بر این شاخص ها نیز معنا دار بود. در مورد ph اثر دما در تمام موارد معنی دار می باشد، که بیانگر تاثیر پذیری قابل توجه این شاخص از دما می باشد. در مورد ویسکوزیته و بریکس، این تاثیرپذیری کمتر بوده و در شاخص ویسکوزیته بین دماهای 30 و 40 درجه سلسیوس و در مورد بریکس بین دما های 40 و 50 درجه تفاوت معنی دار وجود نداشت. در شاخص ph بیشترین میزان q_10 مربوط به تیمار 1000پی پی ام بنزوات بود (58/9) و کمترین میزان مربوط به تیمار شاهد بود (92/1). در حالی که بیشترین مقدار این عدد در شاخص قوام مربوط به تیمار 1000 پی پی ام کپسوله (99/1) و کمترین مقدار آن در این شاخص به میزان 75/1 مربوط به تیمار 1000پی پی ام غیر کپسوله می باشد. در دو شاخص رنگ و بریکس نیز بالاترین و کمترین مقدار این عدد به ترتیب مربوط به تیمار های 1000 پی پی ام بنزوات و شاهد می باشد. نتایج بدست امده در اینجا با نتایج تحقیقات سایر محققین نیز مطابقت خوبی دارد..